Η Παλαιοβράχα είναι ημιορεινό χωριό. Είναι χτισμένη στους πρόποδες του όρους Γουλινα προς την κοιλάδα του Σπερχειού σε υψόμετρο 440 μέτρα και απέχει 35χλμ. από τη Λαμία. Ο πληθυσμός του χωριού ανέρχεται στους 576 κατοίκους. Η Παλαιοβράχα αποτελούσε ξεχωριστή κοινότητα από το 1912 μέχρι και το 1998, όπου εντάχθηκε στον καποδιστριακό δήμο Σπερχειάδος.
Αναφέρεται χαρακτηριστικά ότι το χωριό κτίστηκε από οικογένειες οι οποίες ήρθαν από το Ικόνιο της Μικράς Ασίας τα πρώτα χρόνια της Τουρκοκρατίας, γι’ αυτό και λέγεται πως το πρώτο του όνομα ήταν Κονιαροχώρι.
Για να πάμε στη Παλαιοβράχα θα πρέπει να ανηφορίσουμε το δρόμο Λαμίας – Καρπενησίου, περνώντας τη Μακρακώμη στα 4χλμ. περίπου υπάρχει πινακίδα προς Παλαιοβράχα αριστερά.
Κοιτάζοντας προς την κατεύθυνση της πινακίδας και ψηλά θα παρατηρήσουμε τον καταπράσινο ορεινό όγκο του Γουλινά (υψόμετρο 1.459m) ο οποίος οροθετείται από την Οίτη στα ανατολικά και την οροσειρά των Βαρδουσίων νότια και βορειοδυτικά από την οροσειρά της Γραμμένης Οξιάς και βόρεια μπροστά του να ξεδιπλώνεται η κοιλάδα του Σπερχειού.
Χαρακτηριστικό του Γουλινά είναι το ηφαίστειο το οποίο εξερράγη πριν από 1.000 χρόνια περίπου, διακρίνεται ο κρατήρας στη κορυφή του, με τη λάβα που ξεχείλισε και έχει πλημμυρίσει την κοιλάδα του Σπερχειού. Το ηφαιστειογενές αυτό τοπίο είναι καταπράσινο και οι ντόπιοι το ονομάζουν “Τσιρλιά”. Δίπλα από τον Τσιρλιά και βόρεια σε απόσταση 2χλμ. από τη διασταύρωση υπάρχει το όμορφο χωριό Παλαιοβράχα, βυθισμένο μέσα στο πράσινο, με πέτρινα παραδοσιακά σπίτια και ανάμεσά τους ξεπροβάλει το καμπαναριό της παλιάς εκκλησίας της Παναγίας (Κοίμησης της Θεοτόκου). Γύρω από την όμορφη πλατεία με τα πλατάνια, όπου υπάρχουν παραδοσιακά καφενεία και ωραία ταβερνάκια.
Η Παλαιοβράχα είναι γνωστή από τα παλαιά χρόνια για τα αμπέλια της και το ωραίο κρασί και τσίπουρο που έβγαζε, το οποίο ήταν το καλύτερο της περιοχής και το πιο φημισμένο.
Επίσης είναι γνωστή για τις ιαματικές πηγές της που βρίσκονται στη θέση “Αμπλα” δίπλα στο Σπερχειό ποταμό.
Σήμερα έχουν εκσυγχρονιστεί, έχουν κατασκευαστεί και λειτουργούν υπαίθριες πισίνες με αποδυτήρια και μπαρ.
Οι ντόπιοι και οι κάτοικοι της ευρύτερης περιοχής απολαμβάνουν τα ιαματικά τους λουτρά σ΄ ένα όμορφο φυσικό περιβάλλον. Σε παρακείμενο χώρο όπου κυριαρχούν οι επιβλητικές φιγούρες από παμπάλαια πλατάνια υπάρχει παραδοσιακή ταβέρνα.
Στην ακμή της η Παλαιοβράχα είχε 1.800 κατοίκους περίπου, υπήρχε έντονη κοινωνική ζωή, είχε Τριθέσιο Δημοτικό Σχολείο (150 μαθητές) και ιατρείο. Υπήρξε αφετηρία του ξεκινήματος της Εθνικής Αντίστασης. Μετά το Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο το μεταναστευτικό κύμα και η αστυφιλία δεν άφησε ανεπηρέαστη την Παλαιοβράχα. Οι λιγοστοί κάτοικοι παρέμειναν στο χωριό να φυλάσσουν Θερμοπύλες και αυτοί ηλικιωμένοι με τα περισσότερα σπίτια κλειστά. Σήμερα οι κάτοικοι έχουν επιστρέψει, έχουν ανακαινίσει τα παλιά τους σπίτια και μαζί μ΄ αυτούς αρκετοί φίλοι από την Αθήνα λάτρεις της φύσης . Το καλοκαίρι σφύζει από ζωή και η πλατεία του χωριού κατακλύζεται από ανθρώπους. Έντονη είναι η παρουσία των μικρών παιδιών με τα ξεφωνητά τους και των νέων ανθρώπων με τις εκδηλώσεις που διοργανώνουν. Στην Παλαιοβράχα δραστηριοποιούνται ο Πολιτιστικός Σύλλογος Απανταχού Παλιοβραχινών και ο Σύλλογος Νέων Παλαιοβράχας ο Γουλινάς, σκοπός των οποίων είναι το αντάμωμα και σύσφιξη των σχέσεων μεταξύ των Παλαιοβραχινών και των φίλων του χωριού καθώς και η διατήρηση των εθίμων, των παραδόσεων και της πολιτιστικής κληρονομιάς. Κύριος όμως στόχος και σκοπός όλων των κατοίκων είναι η διατήρηση, η διαφύλαξη του φυσικού περιβάλλοντος της περιοχής Γουλινά Παλαιοβράχας και η ανάδειξη της οικολογικής σημασίας αυτού. Η περιβαλλοντική και οικολογική σημασία του Γουλινά είναι τεράστια διότι ο Γουλινάς είναι πλούσιος σε χλωρίδα και πανίδα, γειτνιάζει άμεσα, συνδέει και αποτελεί συνέχεια των δύο οικολογικών περιοχών διεθνούς σημασίας: Την προστατευμένη περιοχή της κοιλάδας του Σπερχειού που είναι ενταγμένη στο δίκτυο NATURA 2000 και τον Εθνικό Δρυμό της Οίτης.