Η Παλαιά Γιαννιτσού είναι ορεινό χωριό της Στερεάς Ελλάδας στην Περιφερειακή Ενότητα Φθιώτιδας. Η Παλαιά Γιαννιτσού βρίσκεται στα βόρεια όρια με την Περιφερειακή Ενότητα Καρδίτσας και τα Ευρυτανικά Άγραφα σε υψόμετρο 950 μέτρα[2]. Απέχει 19 χλμ. Β.-ΒΔ. από τη Σπερχειάδα (έδρα του δήμου) και 44 χλμ. Β.-ΒΔ. από τη Λαμία. Πρόκειται για οικισμό από την εποχή της Τουρκοκρατίας και αναγραφόταν το 1640 στην Πρόθεση της Μονής Ρεντίνας (α΄ γραφή – φ. 142β έως 146α). Μετά την Συνθήκη Κωνσταντινούπολης (1832) το χωριό παρέμεινε στην τουρκική επικράτεια και ορισμένοι κάτοικοί του μετοίκησαν νοτιοανατολικά προς την ελληνική και καινούριο χωριό που το ονόμασαν Νέα Γιαννιτσού (σημερινή Γιαννιτσού).[3] Σε κοντινό λόφο, ο οποίος από το 1980 έχει κηρυχθεί αρχαιολογικός χώρος, υπάρχουν «λείψανα οχυρώσεως αρχαίας πόλεως, που παλαιότερα έφερε το όνομα Κυδωνία και ταυτίζεται με την αρχαία Κτιμένη ή Κυμένη».

Μετά την ενσωμάτωση της Θεσσαλίας (1881), το χωριό αναφέρεται επίσημα το 1883 στο ΦΕΚ 126Α – 02/04/1883 να προσαρτάται στον τότε δήμο Μενελαΐδος. Το 1919 με το ΦΕΚ 140Α – 24/06/1919 ορίστηκε έδρα της ομώνυμης κοινότητας.[5] Σύμφωνα με το Πρόγραμμα «Καλλικράτης» αποτελεί την τοπική κοινότητα Παλαιάς Γιαννιτσούς που υπάγεται στη δημοτική ενότητα Μακρακώμης του Δήμου Μακρακώμης και σύμφωνα με την απογραφή του 2011 έχει πληθυσμό 174 κατοίκους.